ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΟΣ ΕΣΩΤΕΡΙΣΜΟΣ

Σημ. ΜΟΛΙΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ Η Β’ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ. Για την προμήθεια του βιβλίου τηλ. 6974311160

Το βιβλίο αυτό προορίζεται κυρίως για τους μελετητές της Φύσεως που επιθυμούν να γνωρίσουν το μεγαλείο του μεγάλου Παντός. Ο συνεπής μελετητής της Φύσεως πρέπει να έχει σαφή έννοια των Νόμων της Φύσεως, καθώς επίσης πρέπει να γνωρίζει ότι στα διάφορα πεδία των Κόσμων, ανάλογα με την σύσταση αυτών των κόσμων, οι Νόμοι αυτοί έχουν διαφορετική δυναμικότητα. Έτσι ο μελετητής της θείας Φύσεως κατανοώντας έναν κόσμο, θα μπορεί να κατανοεί τους υπέρτερους κόσμους, θα μπορεί να προσδιορίζει την δυναμική τους κατάσταση και εκ των συγκροτουμένων φυσικών κόσμων εύκολα θα μπορεί να μεταφέρει την σκέψη του στους πνευματικούς κόσμους, καθώς και στις μεταξύ τους υφιστάμενες σχέσεις και λειτουργίες. Κάθε άνθρωπος, γενικότερα, όταν ερευνά με βάση την αρχή της συνεχούς και ατελεύτητης εξέλιξης, δεν μπορεί να εκτραπεί σε ιδέες αφηρημένες για το ουσιαστικό Είναι του πνεύματος και να εξέλθει από το ουσιαστικό Είναι των απείρων κόσμων και των λειτουργιών τους. Στους λειτουργούντες φυσικούς και πνευματικούς κόσμους:

Θα βρίσκει ότι υπάρχουν μεταξύ τους σχέσεις, ότι διέπονται από τους αυτούς νόμους αλλά με διαφορετική δυναμικότητα και ότι δεν υπάρχει τίποτε το αφηρημένο.

Θα εννοεί ότι πάντα τα συντελούμενα στους Κόσμους είναι αποτέλεσμα των λειτουργούντων Νόμων των ουσιών της Φύσεως, ανεξαρτήτως του βαθμού των ενεργειών τους.

Θα βρίσκει ότι η διαφορά των ενεργειών τους εμφανίζει και την διαφορετική τους λειτουργία και την διαφορετική τους κατάσταση.

Τα εξεταζόμενα θέματα βασίζονται στην Ελληνική παράδοση (Ησίοδος, Πλάτωνας, κλπ) και κυρίως στις σχετικές απόψεις του πυθαγορείου φιλοσόφου Σπυρίδωνος Νάγου, ο οποίος κατάφερε να ανασυστήσει την Πυθαγόρεια φιλοσοφία και επιστήμη με τις εμπνεύσεις του και βασιζόμενος στα ολίγα διασωθέντα κείμενα και φράσεις. Σχετικά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι και ο μέγας Πλάτων, πυθαγόρειες ιδέες απηχούσε. Παράλληλα με τις απόψεις των πυθαγορείων παρατίθενται και οι αντίστοιχες απόψεις των φυσικών επιστημών. Άλλωστε η σύγχρονη επιστήμη συμπλέει σε πάρα πολλά σημεία με την Ελληνική παράδοση, η οποία αυτές τις απόψεις τις έχει διατυπώσει κατά τρόπο κυρίως ιερατικό.

Σχετικά με τα επιστημονικά κείμενα των Ελλήνων επιστημόνων της αρχαιότητας υπενθυμίζω την πρόσφατη ανακάλυψη τμήματος μιας πραγματείας περί του μηδενός και του απειροστικού λογισμού του περίφημου Έλληνα επιστήμονα της αρχαιότητας Αρχιμήδη. Η πραγματεία αυτή είναι γραμμένη σε πάπυρο τον οποίο οι καλόγεροι απόξεσαν και έγραψαν πάνω διάφορες …προσευχές. Επίσης ο Αρχιμήδης, ως γνωστόν, είχε ανακαλύψει τα κοίλα κάτοπτρα και με αυτά έκαψε τον ρωμαϊκό στόλο κατά την πρώτη εκστρατεία των Ρωμαίων κατά των Συρακουσών στην Σικελία. Επίσης υπενθυμίζω τον υπολογιστή των Αντικυθήρων, τον οποίο οι επιστήμονες μελετούν ακόμα. Η σύγχρονη επιστήμη θα προχωρήσει με πολύ ταχύτερους ρυθμούς αν χρησιμοποιήσει ως βάση της έρευνάς της την Ελληνική παράδοση (αυτά το ολίγα κείμενα που περισώθηκαν από την καταστροφική μανία των χριστιανών τον μεσαίωνα).

Με τα θέματα αυτά έχουν ασχοληθεί πάρα πολλοί συγγραφείς κατά το παρελθόν και έχουν διατυπωθεί πάρα πολλές απόψεις ώστε εκ πρώτης όψεως να φαίνεται περιττό να διατυπωθεί και μία ακόμα. Όμως νομίζω ότι η νέα αυτή άποψη είναι εντελώς πρωτότυπη και θα ανοίξει νέους ορίζοντες στην σκέψη και στις πεποιθήσεις του αναγνώστη, γι αυτό το αποτολμήσω. Πέραν αυτού, τα θέματα αυτά έχουν δημοσιευθεί αποσπασματικά στο περιοδικό ΙΧΩΡ και οι απόψεις των αναγνωστών που τα μελέτησαν, με έπεισαν ότι μια συστηματικότερη διατύπωση τους σε ένα βιβλίο θα τους βοηθούσε, αφενός μεν να τα μελετήσουν με περισσότερη προσοχή, αφετέρου δε να τα έχουν συγκεντρωμένα σε ένα ενιαίο κείμενο με την πρέπουσα αλληλουχία των θεμάτων.

ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΤΑΚΑΣ, Πτυχιούχος φυσικής και νομικής σχολής παν/μίου Αθηνων με μεταπτυχιακό στα ηλεκτρονικά

Oι αγγελιοφόροι του πεπρωμένου

Η ΧΡΥΣΗΙΔΑ ΔΗΜΟΥΛΙΔΟΥ γεννήθηκε και μεγάλωσε στις Σέρρες και ζει στην Αθήνα. Υπήρξε αεροσυνοδός στην Ολυμπιακή Αεροπορία για σειρά ετών. Εμφανίστηκε στην ελληνική λογοτεχνία το Δεκέμβριο του 1997 και από τότε μέχρι σήμερα έχουν εκδοθεί δεκαοχτώ βιβλία της για ενηλίκους, τέσσερα παραμύθια για παιδιά και μία ποιητική συλλογή. Όλα της τα βιβλία έχουν γίνει μπεστ σέλερ.

Για το βιβλίο της ΜΗΝ ΠΥΡΟΒΟΛΕΙΤΕ ΤΗ ΝΥΦΗ τιμήθηκε με το Πρώτο Βραβείο Αναγνωστικού Κοινού στην Κύπρο, ενώ παράλληλα ήταν υποψήφια για το ίδιο βραβείο και στην Ελλάδα. Το βιβλίο της ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ κυκλοφορεί επίσης στη Βραζιλία και την Τσεχία. Ήταν υποψήφια για το βραβείο «Γυναίκα της Xρονιάς 2010» του περιοδικού Life & Style για το βιβλίο της ΤΟ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ, ενώ ήταν επίσης υποψήφια για το ίδιο βραβείο το 2007 για το βιβλίο της ΤΟ ΦΙΛΙ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΥ. Πρόσφατα βραβεύτηκε για το σύνολο του έργου της από την πόλη των Σερρών.

Έχει παρακολουθήσει μαθήματα σεναρίου, γράφει σενάρια, στίχους, ποιήματα, και δημιουργεί πίνακες κολάζ. Τα τελευταία χρόνια παρακολουθεί σεμινάρια με θέμα τη φιλοσοφία. Είναι φανατική φιλόζωη, οικολόγος και ακτιβίστρια, και θεωρεί ότι τα παιδιά είναι η μοναδική ελπίδα για ένα ειρηνικό αύριο, αρκεί να γαλουχηθούν σωστά.

ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ

1. Τα τριαντάφυλλα δεν μυρίζουν πάντοτε [1997]

2. Όταν το χιόνι χόρεψε με την φωτιά [1998]

3. Πόθοι στα φτερά των αγγέλων [1999]

4. Το βαλς των πορσελάνινων άστρων [1999]

5. Άνδρες; Ευχαριστώ δεν θα πάρω [2000]

6. Η γυναίκα της σοφίτας [2001]

7. Ο γιος της βροχής [2002]

8. Τον άνδρα σου κεράτωνε και μάγια μην του κάνεις [2003]

9. Η σκοτεινή πλευρά του ήλιου [2004]

10. Τα δάκρυα του Θεού [2005]

11. Μην πυροβολείτε την νύφη [2006]

12. Το φιλί του Δράκου [2007]

13. Ένα κομμάτι ουρανού [2007]

14. Σουίτα στον Παράδεισο [2008]

15. Το σταυροδρόμι των ψυχών [2009]

16. Πόσο κοστίζει η βροχή; [2010]

17. ΜΕΡΣΕΝΤΕΣ ΧΙΛΛ [ 2010]

18. ΟΙ ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΙ ΤΟΥ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟΥ [2011] [η συνέχεια του βιβλίου ΤΟ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ]

ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ

1. Ο Πρασινοπασχαλιά [2004]

2. Η φαντασμένη τριανταφυλλιά [2005]

3. Μαργαριταρένια Πολιτεία [2007]

4. Το αστεράκι που έπεσε στην γη [2008]

 ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ

ΕΧΟΥΝ ΓΡΑΦΤΕΙ ΑΛΛΑ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΣΤΟ ΣΥΡΤΑΡΙ [Προσωπικοί λόγοι]

1. Το πιο σπουδαίο βιβλίο.

2. Τα μπισκοτάκια που ζωντάνεψαν.

3. Το αεροπλανάκι που έγινε νοσοκόμος.

4. Ο τυφλός βασιλιάς και ο φτωχός βοσκός

5. Η κακιά βασίλισσα-μέλισσα του βουνού.

 30 ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Ορφικά κείμενα

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 2011

ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΕΝΑ ΝΕΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ 2011 ΜΕ ΕΥΡΥΤΑΤΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΘΕΑΤΡΑ, ΜΕ ΠΛΟΥΣΙΑ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΙΣΗ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΘΕΑΤΡΩΝ ΚΑΙ ΜΕ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ ΤΩΝ ΤΡΑΓΩΔΙΩΝ ΚΛΠ. ΕΠΙΣΗΣ ΕΜΠΕΡΙΕΧΕΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΙΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΚΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΕΟΡΤΕΣ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΜΑΣ

ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΕΙΠΕΙ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΠΙΤΙ

ΜΙΑ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΚΔΟΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΥΑΝΔΡΟ, ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ 88, ΟΡΟΦΟΣ 5

ΠΟΣΟ ΚΟΣΤΙΖΕΙ Η ΒΡΟΧΗ

ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΟΣ ΑΡΙΘΜΟΛΟΓΙΑ

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΕΥΑΝΔΡΟΣ οδός Ακαδημίας 88, οροφος 5ος πλησίων της πλατείας Κάνιγγος

Το βιβλίο αυτό περιλαμβάνει μια εκτεταμένη ανάλυση ενός πολύ σημαντικού θέματος, την Πυθαγόρειο Αριθμολογία σύμφωνα με τις απόψεις του πυθαγορείου φιλοσόφου Σπυρίδωνος Νά­γου (τα κείμενα του Νάγου παραθέτονται με πλάγιους χαρακτήρες). Ο Σπυρίδων Νάγος (κατά τον μαθητή του Ιωάννη Βασιλή) μπορεί να ειπωθεί αδίσταχτα ότι, ζωντάνεψε την αρχαία Ελληνική σκέψη και φιλοσοφία. Ανέσυρε από τα βάθη των αιώνων και από τα άδυτα των αρχαίων Μυστηρίων αλήθειες, τις ανασύνθεσε και παρουσίασε πλήρες φιλοσοφικό και βιονομικό σύστημα, με το οποίο εξηγούσε όλα τα αινίγματα της Φύσης και του πνεύματος και ικανοποιούσε την πιο ανήσυχη και απαιτητική σύγχρονη σκέψη. Τις αρχές αυτού του συστήματος πρώτος αυτός εφάρμοζε με αυστηρότητα σαν κανόνες του καθημερινού του βίου και καλούσε τους μαθητές του και τους ακροατές του να τις ακολουθήσουν.

Για την Πυθαγόρεια αριθμολογία([1]) έχουν γραφή πολλά βιβλία. Το βιβλίο όμως αυτό περιλαμβάνει απόψεις που για πρώτη φορά βλέπουν το φως της δημοσιότητας και μπορούμε να ισχυρισθούμε ότι αποτελεί την γνήσια Πυθαγόρεια Αριθμολογία, καθώς όλες οι άλλες απόψεις είναι επηρεασμένες από την Καββαλά και γενικά από την εβραϊκή βιβλική παράδοση και θεωρούν ως «ιερούς» αριθμούς π.χ. τον αριθμό 7 (γιατί ο Γιαχβέ δημιούργησε τον κόσμο σε 7 ημέρες), τον αριθμό 12 (γιατί οι φυλές του Ισραήλ ήταν 12) κλπ, πράγμα που κατά την γνώμη μου είναι ή απλώς αυθαίρετο ή, τουλάχιστον,  καθαρά βιβλικό.  Ομοίως,  ορισμένα από αυτά τα βιβλία, σχετίζονται με τους λεγομένους λεξαρίθμους([2]) που επίσης κατά την γνώμη μου είναι αυθαίρετο.

Η Αριθμολογία είναι επιστήμη του εσωτερισμού. Εκ της επιστήμης της Αριθμολογίας προήλθε η μαθηματική επιστήμη, για την οποία σημασία έχει μόνον το πλήθος και η συμπλοκή των αριθμών δια των διαφόρων πράξεων, αναφερομένων πάντοτε στην έννοια της ποσότητας και των σχέσεων αυτών προς άλλους αριθμούς. Την επιστήμη της Αριθμολογίας, την οποίαν χρησιμοποιούσε ο εσωτερισμός, πρώτος ο Πυθαγόρας εκ των ένδον αυτού έφερε στην επιφάνεια της ανθρώπινης σκέψεως, χωρίς όμως να έχει κατανοηθεί επαρκώς μέχρι τώρα απ’ τους ανθρώπους. Γι’ αυτόν τον λόγο καταβάλλεται δια του βιβλίου προσπάθεια ώστε να γίνει κατανοητή η αριθμολογία και παράλληλα να δειχθεί, ότι οι απόψεις του Πυθαγόρα που διατυπώθηκαν πριν 2500 χρόνια είναι όχι μόνον σύμφωνες με τις απόψεις της σύγχρονης επιστήμης, αλλά περιλαμβάνονται και θέματα που δεν έχουν ακόμα ανακαλυφθεί από την επιστήμη και θα αποτελέσουν αντικείμενο των μελλοντικών ανακαλύψεων.

Η αριθμολογία αναφέρεται στις ουσίες και στις μορφές της Φύσεως, γιατί οι μορφές της Φύσεως δεν είναι παρά αριθμοί και οι σχηματιζόμενες περί αυτών έννοιες από τον ανθρώπινο νου μόνον με τις έννοιες των αριθμών μπορούν να παρασταθούν. Το άπειρο πλήθος των μορφών της Φύσεως και η ακατάπαυστη μεταμόρφωσή τους δεν είναι παρά έννοιες αριθμών. Οι αριθμοί χωρίζονται σε διάφορες κατηγορίες όπως στους περιττούς και στους άρτιους, στους απλούς και στους σύνθετους κλπ. Η διάκριση των αριθμών σε περιττούς και άρτιους έχει μεγάλη σημασία γιατί συσχετίζεται, όπως θα δούμε σ’ αυτό το βιβλίο, με τις δυο κοσμογονικές ουσίες της Φύσεως, την Μεριστή και την Αμέριστη. Επίσης και η διάκριση των αριθμών σε απλούς και σε σύνθετους έχει επίσης μεγάλη σημασία γιατί συσχετίζεται, όπως θα δούμε, με τις εξελικτικές βαθμίδες του πνεύματος.

Κατά τον Νάγο «Η Αριθμολογία, αποτελεί το μέσο με το οποίο συνεννοούνται οι Θεοί δηλαδή αποτελεί την γλώσσα των Θεών([3]), η οποία δεν έχει περιορισμούς στην έκταση της και είναι άπειρη όπως άπειρη είναι η έννοια των αριθμών, ενώ αντίστοιχα η γλώσσα των ανθρώπων είναι πεπερασμένη. Η αριθμολογία είναι η γλώσσα των Θεών γιατί η έννοια των αριθμών αναφέρεται: α) Σ’ όλες τις σχέσεις της λειτουργίας των κόσμων, στους νόμους εκείνους οι οποίοι προκαλούν αυτές τις λειτουργίες και στα επακόλουθα τους [και] β) σ’ όλες τις εμφανίσεις του Πνεύματος, στις σχέσεις του Πνεύματος προς τις λειτουργίες των κόσμων, στις ενεργητικές δυνάμεις του πνεύματος και στους Νόμους εκείνους οι οποίοι το εξελίσσουν απείρως».

Ο πνευματικός κόσμος (οι Θεοί) χρησιμοποιούν γλώσσα που βασίζεται στην αριθμολογία, γιατί μια τέτοια γλώσσα «δεν έχει περιορισμούς στην έκταση της και είναι άπειρη όπως άπειρη είναι η επέκταση των αριθμών». Οι άνθρωποι δεν μπορούν ούτε καν να φανταστούν πως μπορεί να είναι συγκροτημένη «η γλώσσα των Θεών». Στο σημείο αυτό πρέπει να θυμηθούμε ότι η εσωτερική «γλώσσα» για την λειτουργία των ηλεκτρονικών υπολογιστών, οι οποίοι είναι δημιούργημα του ανθρώπου, είναι γλώσσα αριθμητική (δυαδικός κώδικας) και η καταγραφή όλων των πληροφοριών στην μνήμη τους (είτε πρόκειται για κείμενο είτε πρόκειται για εικόνα είτε πρόκειται για ήχους) γίνεται με τον δυαδικό κώδικα.

Επίσης, όπως γνωρίζουμε από την Αστροφυσική, όλες οι λειτουργίες των κόσμων περιγράφονται με μαθηματικές εξισώσεις. Με βάση αυτές τις εξισώσεις οι αστροφυσικοί μπορούν σήμερα να υπολογίζουν τις κινήσεις των αστέρων και τις σχέσεις και αλληλεπιδράσεις τους, καθώς και τους νόμους που διέπουν τις κινήσεις τους. Οι μηχανικοί με βάση μαθηματικές εξισώσεις μπορούν να υπολογίζουν όλες τις λειτουργίες των μηχανισμών που επινοούν και εξυπηρετούν τις καθημερινές μας ανάγκες κλπ. Όλα αυτά δείχνουν την δύναμη των αριθμών στην περιγραφή της Φύσεως.

Πέραν αυτών, που σε γενικές γραμμές μας είναι σε μεγάλο βαθμό γνωστά, αν θέλαμε να δημιουργήσουμε μια νέα γλώσσα, που να μην έχει τους περιορισμούς των σύγχρονων γλωσσών αναφορικά με το πλήθος των λέξεων και την λεπτότητα των εννοιών που πρέπει να εκφράζουν ώστε α) να αποδίδονται όλες οι έννοιες με λέξεις και όχι με τον περιφραστικό τρόπο, όπως συμβαίνει σήμερα και β) να είναι εύπλαστη και εξελίξιμη ώστε εκ των ήδη υπαρχουσών λέξεων να μπορούμε να δημιουργήσουμε νέες λέξεις, οι οποίες να περιγράφουν κάθε νέα έννοια που ο άνθρωπος θα ανακάλυπτε, τότε μόνον τα μαθηματικά θα μας εξασφάλιζαν αυτήν την δυνατότητα.

Ένα άλλο άγνωστο μέχρι τώρα θέμα είναι ότι οι αριθμοί εκτός από την ποσοτική τους έννοια έχουν και ποιοτική και με την ποιοτική τους έννοια χαρακτηρίζονται ως Μονάδες. Στο βιβλίο αυτό, εξετάζονται ο σκοπός, η δράση και η συνεργασία αυτών των Μονάδων, οι οποίες, όπως θα δούμε, είναι οι Νόμοι της λειτουργούσης θείας Φύσεως και αναφέρεται, όπου απαιτείται, η θέση της επιστήμης. Η ανάλυση αυτή γίνεται πάντα σύμφωνα με προσωπικές μου απόψεις, όπως εμπεριέχονται σε άλλα κείμενα, ώστε να γίνουν εύκολα κατανοητά ακόμα και από αναγνώστες που για πρώτη φορά ασχολούνται με τέτοιου είδους φιλοσοφικά θέματα.

Για την κατανόηση αυτού του βιβλίου επομένως θεωρώ ότι πρέπει να προηγηθεί απαραίτητα η μελέτη του έτερου βιβλίου μου «Ο ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΟΣ ΕΣΩΤΕΡΙΣΜΟΣ», στον οποίο βασίζονται πολλά από τα θέματα που στην Πυθαγόρειο Αριθμολογία πραγματεύομαι.

Ελπίζω να προβληματίσω τον αναγνώστη αυτού του βιβλίου ώστε να ασχοληθεί ευρύτερα με το θέμα της αριθμολογίας το οποίο είναι ουσιώδες για κάθε άνθρωπο. Και αυτό γιατί δεν αρκεί η αρετή για την πνευματική μας αναβάθμιση. Χρειάζεται και η γνώση.

Στυλιανός Τάκας

Πτυχιούχος Φυσικής και της Νομικής σχολής

---

[1] Για την διδασκαλία του Πυθαγόρα δεν έχουν διασωθεί βιβλία του ιδίου του Πυθαγόρα ούτε των αμέσων μαθητών του πλην του  Φιλολάου, ο οποίος, λέγεται, ότι ήταν από τους «ακουσματικούς» του μαθητές δηλαδή από μαθητές που δεν είχαν εισδύσει στα ενδότερα της Πυθαγορείου διδασκαλίας. Αυτό οφείλεται κυρίως στην σιωπή επί των διδασκαλιών που είχε επιβληθεί από τον ίδιο τον Πυθαγόρα για τα λεγόμενα και τα δρώμενα στους ενδότερους κύκλους του συστήματός του. Αυτά που γνωρίζουμε σήμερα προέρχονται από πολύ μεταγενεστέρους (μαθητές μαθητών του κλπ) με αποτέλεσμα να μην γνωρίζουμε τι είναι ορθό και τι παραποιημένο.

[2] Βλ. σχετικά στον δικτυότοπο http://www.schizas.com/lexarithmos/index.php?

[3] βλ. στο βιβλίο μου «ο Πυθαγόρειος εσωτερισμός» κεφ. 8.1.

ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΛΑΔΙ ΕΛΙΑΣ

Το βιβλίο «ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΛΑΔΙ ΕΛΙΑΣ», του Κωνσταντίνου Κωνσταντινίδη (Αμφικτύωνα), αναφέρεται στους ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ από την Προϊστορία ως σήμερον και είναι μοναδικό στο είδος του.  

Μπορείτε να το βρείτε στις εκδόσεις ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ, Αγγέλου Σιδεράτου, Αμυκλών 19, 15231 Χαλάνδρι, Τηλ: 210 6755890, Fax: 210 6711004, e-mail  a-siderat@otenet.gr.

      Οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο χώρο της Ολυμπίας στην Ηλεία της Πελοποννήσου χρονολογούνται πολλές χιλιάδες χρόνια πριν. Λαθεμένα ορίζουν οι νεώτεροι ιστορικοί το 776 π.Χ σαν έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων. Το 776 π.Χ έγινε επανέναρξη των Αγώνων λόγω διακοπής των κατά την άδηλη εποχή, δηλαδή από τους Ομηρικούς χρόνους και μετά.  Eπικρατεί δηλαδή η εντύπωση ότι κάποιοι ξαφνικά το 776 π. Χ έστησαν το σκηνικό των Ολυμπιακών Αγώνων στην Ολυμπία, όπως λ. χ στήνει κάποιος   πλανόδιος θίασος μιά θεατρική παράσταση. Και δυστυχώς χωρίς καν να σκεφτούμε ότι επί χρόνια τώρα μας εξαπατούν τούτο έγινε πιστευτό. Ώσπου όταν μεγαλώσαμε και μελετήσαμε την Ελληνική  Αρχαιολογία, αποκαλύψαμε  το μέγα ψεύδος. Η τραγικότητα  της εποχής μας έγκειται εις το ότι η απάτη αυτή δεν περιορίζεται μόνον στην  ημερομηνία ενάρξεως  των Ολυμπιακών Αγώνων , αλλά το ίδιο ψεύδος επεκτείνεται και στις Επιστήμες, και στις Τέχνες και  στο Λόγο και σε όλες τις εκφάνσεις της  ζωής μας .

        Η πρώτη   γενεσιουργός εξαπάτηση ξεκινά απο τα δογματικά θεοκρατικά βιβλία, τα οποία θέλουν  ως  ημερομηνία γενέσεως του κόσμου,   6.000 περίπου χρόνια προ εποχής μας (Π.Ε) . Με τον τρόπο αυτό η διεθνής εξουσία κατορθώνει να κυβερνά τον κόσμο εδώ και 17 αιώνες, από τότε δηλαδή που με βίαια μέσα προσπάθησαν να σβήσουν το Ελληνικό Πνεύμα. Όμως το Ελληνικό Πνεύμα ζει. Δεν καταστρέφεται , δεν δολοφονείται , δεν εξαφανίζεται , δεν  φυλακίζεται. Αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα.  Η απόκρυψη  όμως του παρελθόντος οδηγεί τον κόσμο σε επισφαλή και επικίνδυνη πορεία , γιατί το παρελθόν αποτελεί τον καθρέπτη του παρόντος και το παρόν σηματοδοτεί την πορεία του μέλλοντος.

Η Αρχή των Αγώνων στην Ηρωική Εποχή

          Αγνοείται   ακριβώς τις ήτον ο πρώτος ευρετής των αγώνων, πλην εις την Ελλάδα φαίνεται η αρχή αυτών  κατά τον Ηρωικό αιώνα. Ο Υγίνος αριθμεί δεκαπέντε τοιούτους μέχρι του Αινείου, αλλ’ οι τέσσαρες πρώτοι δεν σώζονται και έτσι αρχίζουμε από τον πέμπτον. 

Πέμπτον,  λέγει  τον Δαναό, όστις   κατέστησεν αγώνα εις τους γάμους των θυγατέρων αυτού.

Έκτον, δε λέγει τον Λυγκέα γαμβρόν του Δαναού, όστις κατέστησεν άλλον εις το Αργος της Αργείας Ηρας. 

Έβδομον, τον Περσέα, όστις εώρτασεν αγώνα επιτάφιον του Πολυδέκτους

Όγδοον, δε λέγει τον Ηρακλέα, όστις κατέστησεν τον Ολυμπιακόν αγώνα , εις τιμήν του Πέλοπος.

Ένατον  δε λέγει τον Νεμεακόν, ον κατέστησαν οι επτά ηγεμόνες, επιτάφιον του Αρχεμόρου.

Δέκατον, δε τον Ισμιακόν, ον κατέσησεν ο Ερατοκλής , ή ο Θησεύς.

Ενδέκατον , δε των Αργοναυτών επιτάφιον του Κυζίκου.

Δωδέκατον, δε του Ακάστου επιτάφιον του Πελίου.

Δέκατον τρίτον, εώρτασεν ο Πρίαμος εις τιμήν του Πάριδος επιτάφιον. 

Δέκατον τέταρτον, δε τον Αχιλλέα , όστις εώρτασεν εν τω Τρωικώ πολέμω επιτάφιον αγώνα του Πατρόκλου.

Δέκατον πέμπτον, και τελευταίον λέγει τον Αινείαν, ότι εώρτασεν αγώνα του πατρός αυτού Αγχίσου. Δεν αναφέρει όμως τον Πυθιακό τον αρχαίοτατον όντα και εκείνον, και άλλους τινάς, και ίσως ανέφερεν τούτους εις την αρχήν του κεφαλαίου τούτου , όπερ απώλετο.(Διόδωρ. Μυθ. 273)

 Ο Ηρακλής Ιδρυτής των  Αγώνων της Ολυμπίας

 Κατά την Μυθολογία ο Ηρακλής και τα   αδέλφια του ήλθαν   από την Κρήτη στην Αρχαία Ολυμπία. Καθώς έπαιζαν κάποια μέρα στην  αλάνα, ο Ηρακλής, που ήτο  ο μεγαλύτερος αδελφός , πρότεινε στα αδέλφια του (τους Ιδαίους Δακτύλους) να αγωνισθούν στο τρέξιμο, ποιός θα  βγεί πρώτος. Και τον κότινο της νίκης κέρδισε ο Ηρακλής. Έτσι απλά άρχισαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες σε αμνημονεύτους χρόνους  προ 45.000 ετών περίπου  Π. Ε. Σημειωτέον ότι στους Ολυμπιακούς Αγώνες αγωνίσθηκαν και  ανεδείχθησαν    Ολυμπιονίκες ο Ζευς , ο Απόλλων  και άλλοι θεοί και ημίθεοι του Ελληνικού πανθέου αλλά και ήρωες, βασιλείς  και ηγέτες ικανοί.

 Μετά την Μινωική και Μυκηναϊκή εποχή η  Ελλάδα γύρω στο 800 π. Χ  μπήκε στην Άδηλη Εποχή, ένα είδος Μεσαίωνα και παρακμής. Κατά την εποχή εκείνη είχαν σταματήσει οι Ολυμπιακοί Αγώνες.  Δοκίμασαν τα πάντα για να βγει ο τόπος από   την παρακμή: Νόμοι, Σχολεία, Δικαστές , Φύλακες, Ναοί κ. α, αλλά τίποτα δεν έγινε. Επιστρατεύθηκαν άνθρωποι της Γνώσης και της Τέχνης, αλλά εις μάτην και πάλι.

Η Αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων

 Απογοητευμένοι τότε ρώτησαν  το Μαντείο των Δελφών πως θα σταματήσει η παρακμή: Όμως αυτό έδινε στερεότυπα τον ίδιο πάντα χρησμό, που όμως δεν άλλαζε την κατάσταση. Τότε οι τρεις βασιλείς, Ιφιτος της Ηλιδος , Κλεοσθένης της Πίσσης και Λυκούργος της Σπάρτης συνελθόντες ζήτησαν και πάλι το χρησμό της Πυθίας. Και αυτή τους έστειλε τον αλλόκοτο χρησμό:

 «ΑΡΧΙΣΤΕ ΠΑΛΙ ΤΟΥΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ  ΑΓΩΝΕΣ»

Μα το πρόβλημα για αυτούς ήτο πως θα σταματήσουν τους πολέμους, τις αρρώστειες, την πανουργία, το μίσος , την μήνιν, την αυτοδικία, το άδικο και την παρακμή .  Οι αγώνες θα ξανάφερναν την Αρετή ; Και σαν να μην πίστεψαν την Πυθία επανήλθαν στον θεό Απόλλωνα και πήραν τα ίδια στερεότυπα λόγια:

«Κάντε αθλητικούς αγώνες τώρα αμέσως»

 Έτσι ξανάρχισαν πάνω σε νέα βάση τους Ολυμπιακούς Αγώνες το 776 π. Χ. Από την ημερομηνία αυτή αρχίζει η μέτρηση των Ολυμπιακών Αγώνων, αφού από την χρονολογία αυτή αρχίζει και ο κατάλογος των ολυμπιονικών . Η μαρμάρινη πλάκα που βρέθηκε στην Ολυμπία με γράμματα της κλασσικής εποχής αναφέρει πως ο Κόρυβος νίκησε στον αγώνα του απλού σταδίου και πήρε στεφάνι. Από τότε οι αρχαίοι Έλληνες μετρούσαν τα χρόνια με βάση αυτή την Ολυμπιάδα, η οποία ονομάσθηκε   ‘Κορυβιάς’ προς  τιμήν του Κορύβου

Οι Σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες

Η αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων του 1896 στην Αθήνα υπήρξε ένα σημαντικό παγκόσμιο γεγονός , όμως έγινε πάνω σε σαθρές βάσεις. Οι νεώτεροι Ολυμπιακοί  αγώνες έχουν   εκφυλισθεί και κατά την ομολογία όλων βρίσκονται σε μεγίστη  παρακμή . Ο κλάδος ελαίας αντικατεστάθη με τον κλάδον χρυσού. Ο πρωταθλητισμός  πάει να καταστρέψει τον αθλητισμό με την  επιστράτευση  της βιοχημείας στην προετοιμασία των αθλητών. Οι αθλητές σήμερα  καταπίνουν τεράστιες ποσότητες χαπιών  και χημικών παρασκευασμάτων , που επιφέρουν την αύξηση της σωματικής τους επίδοσης και μυϊκής δύναμης, με δυσάρεστες επιπτώσεις  στους ίδιους και στην αθλητική ιδέα. Από το 1960 μέχρι το 1976 καταχωρίσθηκαν 30 θανατηφόρα κρούσματα αθλητών( «Σιτιους, Αλτιους , Φορτιους» , Χρίστος Μότσιας , Αθήνα, 1984) Όμως δεν είναι μόνον οι αγώνες που είναι σε παρακμή, αλλά και ο κόσμος ολόκληρος  που    παραπαίει μέσα στην ηθική σήψη, τον υλιστικό ευδαιμονισμό , τη βία και την οικολογική καταστροφή. Θέλησα λοιπόν να αποσπάσω ένα νέο χρησμό από την Πυθία για το πώς θα βγάλουμε  τους σύγχρονους αγώνες από το τέλμα των αναβολικών, του χρηματισμού και της εμπορευματοποιήσεως . Επειδή  αποφεύγει εδώ και 17 αιώνες να δέχεται τα στίφη των  βέβηλων ανθρώπων  στους Δελφούς, την συνήντησα νοερά μέσα στους βυθούς  της σκέψεως και μου εκμυστηριεύθηκε  τούτον τον   χρησμό για να σωθούν οι Αγώνες και για να βγει ο κόσμος ολόκληρος από το τέλμα και την παρακμή :

«ΑΝΑΒΙΩΣΤΕ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΕ ΝΕΟ ΤΡΟΠΟ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗΣ»

 Με το χρησμό της αυτό η Πυθία  με έβαλε σε βαθιές σκέψεις.  Tί θέλει άραγε να πει με τα λόγια αυτά; Έτσι άρχισα να ερευνώ το θέμα ‘Ολυμπιακοί Αγώνες’ από την προϊστορία ως σήμερα. Διεπίστωσα ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν είναι απλό πράγμα, αλλά  η συνισταμένη της ζωής. Είναι δηλαδή η προάσκηση της νέας γενιάς για τον στίβο της κοινωνίας. Τρεις κυρίως   είναι   οι λόγοι που με έκαναν  να γράψω   το βιβλίο  “ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΛΑΔΙ ΕΛΙΑΣ”:

Πρώτον, για να αποκαλυφθεί το μέγα ψεύδος της διεθνούς εξουσίας, σε βάρος της ιστορικής Αλήθειας   αναφορικά με την ημερομηνία ενάρξεως των Ολυμπιακών Αγώνων. Αυτή δεν είναι το 776 π. Χ  ,  αλλά ανάγεται στην πρώιμη προϊστορία των Ελλήνων, ίσως και 45.000 ετών Π. Ε

Δεύτερον, για να συμβάλλουμε με ιδέες και προτάσεις  στην αρτιότερη και λαμπρότερη διοργάνωση  και εκτέλεση   των Ολυμπιακών Αγώνων στην χώρα μας το 2004. [Δυστυχώς το βιβλίο τούτο για λόγους άσχετους προς  τις βουλές του συγγραφέως δεν κατέστη δυνατόν να εκδοθεί προ των αξέχαστων Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το 2004]

Όμως κάλλιο αργά παρά ποτέ. Εξ άλλου το 2008  έρχεται και  οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο Πεκίνο ετοιμάζονται πυρετωδώς για να δεχθούν την Ολυμπιακή Φλόγα. Πάντα ένα τέτοιο  γεγονός είναι επίκαιρο όσο επίκαιρος είναι και ο αγώνας της ζωής.  Και δεν εννοώ μόνον την απαιτουμένη υλικοτεχνική υποδομή για την καλή διεξαγωγή των Αγώνων , που φυσικά είναι απαραίτητη για ένα τόσο κολοσσιαίο εγχείρημα, αλλά περισσότερο τα νέα μηνύματα και τις αξίες που πρέπει να εκπηγάσουν μέσα από τους Αγώνες  του Πεκίνου. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες σε οποιοδήποτε μέρος κι’ αν διεξαχθούν είναι ένα άριστο βήμα να μεταδώσουμε τα  διαχρονικά   μηνύματα του Ελληνικού Πνεύματος,  που   θα βγάλουν τον κόσμο από την σημερινή  παρακμή και θα τον βάλουν   στην «Κοινωνία της Γνώσεως». 

Τρίτον, για να συμβάλλουμε στο μέτρον του δυνατού στην αντιστροφή  του κλίματος της σήψεως,  διαφθοράς και των αδιεξόδων  της εποχής μας,   ώστε  να ξαναβρεί η χώρα μας και ο κόσμος ολόκληρος τον σωστό δρόμο που χάραξαν οι αρχαίοι πρόγονοι μας.

Γράφαμε τότε ότι : «Οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας 2004 πρέπει να  είναι  σταθμός για την στροφή του κόσμου προς την Ελληνική Κοσμοθέαση, την Ελληνική Εκεχειρία, την Ειρήνη, την Δημοκρατία  και  την επιστροφή στην  «Εποχή του Πολιτισμού» Εμείς οι Έλληνες έχουμε ιερό καθήκον να επαναπατρίσουμε   τους Ολυμπιακούς Αγώνες στην αρχαία τους κατοικία, στο λίκνο τους στην Ολυμπία.   

 Σκοπός του Βιβλίου είναι:

α/  Να δώσει μια ολοκληρωμένη  εξιστόρηση  του πανάρχαιου   θεσμού των  Αθλητικών Αγώνων.

β/  Να    καταρρίψει τις ανακρίβειες και τα ψεύδη σχετικά με τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

γ/ Να αναδιφήσει στην Ελληνική Αρχαιολογία, την λεγομένη και Μυθολογία, ώστε να γίνει η σύνδεση του θεσμού με το απώτατο παρελθόν του. Αν πέτυχε του σκοπού του εσείς θα το κρίνετε.

Η ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΘΕΩΝ

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΑΥΤΟ ΜΑΣ ΔΙΝΕΙ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΕΙΚΟΝΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, ΑΓΝΩΣΤΗ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ

Η ΘΑΜΕΝΗ ΕΛΛΑΔΑ

ΠΟΛΛΟΙ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΡΩΤΗΘΕΙ: ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΟΙ ΝΑΟΙ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, ΑΦΟΥ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΟΤΙ ΥΠΗΡΧΕ ΠΛΗΘΩΡΑ ΝΑΩΝ.

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΑΥΤΟ ΘΑ ΜΑΣ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ!

Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΣΤΟΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟ ΒΙΟ ΣΤΗΝ ΥΣΤΕΡΗ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ

Η μελέτη του δρ. Κωνασταντίνου Μαντά για τη θέση της γυναίκας στην ύστερη αρχαιότητα αντλεί το υλικό της  από τις σωζόμενες φιλολογικές πηγές της περιόδου από τον 1^ο π.Χ – 3^ο μ.Χ  αιώνα, δηλ. από τα έργα των εκπροσώπων της Δεύτερης Σοφιστικής  (Δίων Χρυσόστομος, Αίλιος Αριστείδης, Πλούταρχος, Λουκιανός) και από τα σωζόμενα «ελληνικά μυθιστορήματα». Όμως βάση του έργου είναι το πλούσιο επιγραφικό υλικό από τη Μ. Ασία, τα νησιά του Αιγαίου και από την κυρίως Ελλάδα καθώς οι επιγραφές μας αποκαλύπτουν τα ονόματα και την κοινωνική, οικονομική και – έμμεσα-  πολιτική δράση των πολλών γυναικών των τοπικών ελίτ σε αντίθεση με τα κείμενα των φιλολογικών πηγών τα οποία σιωπούν για τις σύγχρονές τους γυναίκες με εξαίρεση τις συζύγους και τις κόρες κάποιων αυτοκρατόρων….

Τιμή: 15,00 € , ISBN 978-960-6712-42-5 , Σελίδες: 204 , Εκδόσεις: «ΒΕΡΕΤΤΑ»

85100 ΚΟΣΚΙΝΟΥ – ΡΟΔΟΣ  Τηλ: 2241072648  www.verettas.gr

Η ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΙΟΥΛΙΑΝΟΥ